Wendy Rommedahl, de vrouw van ex-voetballer Dennis Rommedahl, zet namens Van Lanschot haar ervaring in om voetballers te begeleiden én te behoeden voor mogelijke valkuilen. “Het bestaan van een topvoetballer is prachtig, maar de voetbalwereld is ook keihard. Ik wil spelers laten profiteren van onze ervaring in bijna twintig jaar topvoetbal.”
​

“Had ik alles wat ik nu weet maar geweten toen Dennis nog actief was. Het was zo fijn geweest als er iemand was geweest die toen had gezegd: ‘Wendy, nu moet je echt even goed opletten.’ Wendy Rommedahl blikt terug op de ruim negentien actieve voetbaljaren van haar man, waarin ze met het gezin in Nederland, Engeland, weer in Nederland, Griekenland en Denemarken woonde. “Ik heb heel vaak het wiel moeten uitvinden op financieel en fiscaal gebied. Het is allemaal steeds goed gekomen, maar ik had het heel fijn gevonden als ik met iemand had kunnen sparren die het zelf ook had meegemaakt. Nu kan ik zelf die rol spelen en voetballers en hun gezinnen helpen op de echt belangrijke momenten.”

Wendy en de in Denemarken geboren Dennis leerden elkaar in 2002 kennen toen hij bij PSV voetbalde. De ouders van Wendy waren gastouders voor voetballers van PSV en boden onder meer onderdak aan Klaas-Jan Huntelaar. Klaas-Jan en Wendy raakten bevriend, samen met zijn vriendin Maddy ging ze weleens wat drinken in De Verlenging in het PSV-stadion. En daar ontmoette ze Dennis.

Anderhalf jaar later maakte Dennis een transfer naar Charlton Athletic. Ze trouwden en Wendy zegde haar baan op als financieel adviseur bij Rabobank om haar man naar Engeland te volgen. “Toen begon het circus, het verhuizen naar het buitenland. Bovendien werd ik zwanger, alles kwam tegelijk.”

Dennis had weliswaar een zaakwaarnemer, maar het zakelijke gedeelte en de financiën nam Wendy zelf voor haar rekening. “Een nieuw contract, een nieuw huis, nieuwe verzekeringen, belastingen uitzoeken… De club helpt je met praktische zaken, maar daar zitten ook belangen achter. Dat wat een club aanbiedt hoeft niet altijd het beste te zijn voor een speler. Zeker voor jonge spelers is het heel moeilijk om daar doorheen te kijken.”

Elk land heeft zijn eigen regels en gebruiken. Dennis en Wendy kozen voor het avontuur toen Dennis ging spelen bij Olympiakos Piraeus. Die club had de gewoonte om alle fiscale zaken voor de spelers te regelen. “Wij vertrouwden erop dat ze dat zorgvuldig zouden doen, want ze deden het al jaren zo voor buitenlandse spelers. Dat bleek helaas geen garantie te zijn.” De Griekse fiscus klopte onverwachts aan: het was toch niet goed geregeld. “Gelukkig had ik in overleg met onze zaakwaarnemer een jurist ingeschakeld bij de contractonderhandelingen, zodat alles goed was vastgelegd. Het papierwerk goed regelen is echt heel belangrijk, dat wordt in het enthousiasme rond een nieuw contract vaak vergeten.”

Voor haar eigen carrière was in die tijd minder ruimte. In Engeland werkte Wendy nog bij Lloyds Bank, als Nederlands aanspreekpunt bij de afdeling verzekeringen voor topsporters, totdat ze haar baan niet meer kon en wilde combineren. Dennis en hun zoontjes Cas en Niklas stonden op de eerste plaats. “We maakten samen de afspraak dat als het einde van zijn voetbalcarrière in zicht kwam, ik weer zou gaan werken.” Dat punt kwam toen Dennis en Wendy, na twee jaar in Denemarken te hebben gewoond, een stuk grond in Nederland hadden gekocht. “De onderhandelingen voor een overgang naar New York liepen nog, maar Dennis wilde toch liever terug naar Nederland. Het iedere keer verhuizen, het geleefd worden… Dennis wilde een thuisbasis, er was niks tegenin te brengen.”

Wat een mooie afsluiting van zijn loopbaan had moeten worden, eindigde voor Dennis in een nachtmerrie. Hij raakte geblesseerd aan zijn achillespees, waardoor zijn carrière abrupt eindigde. Bovendien werd Wendy ernstig ziek, waarvan ze gelukkig goed herstelde. “Dat was het moment om te gaan nadenken over wat ik nou wilde in mijn leven. Wat gaf mij positieve energie? Toen wist ik: ik wil andere mensen helpen.”

Iemand bij Van Lanschot, die Wendy goed kende, vond haar de geschikte persoon om topsporters te gaan begeleiden. “Ik ben de linking pin tussen de financiële specialist en de voetballer. In het begin zit ik aan de kant van de speler. Met iedere speler die ik tegenover me heb, ga ik het lijstje af: waar speel je, waar ga je naartoe, waar moet je op letten. Mijn toegevoegde waarde is dat ik die stappen zelf ook heb meegemaakt. Het is voor mij daarom ook makkelijker om ‘nee’ te zeggen, echt te kijken naar de lange termijn.” Met een collega bekijkt Wendy de financiën. “Is dit het juiste moment in je loopbaan om een huis te kopen, of kun je beter doorsparen of beleggen? En hoe zorgen we ervoor dat hij of zij een deel van het salaris aan de kant zet? Van Lanschot focust op de opbouw en het behoud van ‘het potje’, zo noem ik het maar even. Bij voetballers is dat extra belangrijk, omdat ze maar zo’n korte periode hebben waarin dat potje opgebouwd kan worden.”

Zelf leefden Dennis en Wendy volgens een simpele regel, wat ze haar spelers ook adviseert. “Zet van elke euro die je verdient, 75 cent opzij. Gemiddeld stopt een voetballer op zijn 35ste, je zit in een luxepositie als je dan kunt zeggen: geld is niet meer belangrijk, ik ga doen wat ik leuk vind. Na ieder nieuw contract bekijken wij weer opnieuw hoe de financiële situatie is veranderd en passen we het plan daarop aan. Precies zoals wij dat zelf ook deden.”

Ondertussen begeleidt Wendy tientallen voetballers, oud-voetballers en trainers. “Ik ben geen zaakwaarnemer, die speelt zijn eigen rol en sluit de contracten met een club. Zodra dat is gebeurd, kan ik de persoonlijke financiën gaan regelen. Soms zit ik ‘s avonds om tien uur nog te bellen en ik ga ook geregeld naar de clubs waar ik voetballers begeleid. Spelers vinden het fijn als ik bereikbaar ben en ze hun verhaal kwijt kunnen. Ik ben onafhankelijk en heb geen ander belang dan de financiële toekomst van de speler en zijn gezin.”

En Dennis? “Ik had er in het begin best moeite mee dat hij op zijn 37ste even niks ging doen, maar ik zie hem genieten. Dennis traint onze jonge zoon en is ambassadeur bij Ajax. En hij is nu huisman. Dennis kon tijdens zijn carrière met een gerust hart de kinderen achterlaten bij mij, ik kan dat nu bij hem.