‘Niemand heeft verstand van wijn’
Bert de Boer begon zijn loopbaan als boekhouder op de salarisadministratie. Nu heeft hij een kelder vol peperdure wijnen, een webshop voor de verkoop van exclusieve wijnen en is hij kind aan huis bij vooraanstaande wijnhuizen wereldwijd. Hij houdt van dat ongrijpbare karakter van wijn, zegt hij: ‘Ik durf te zeggen dat niemand echt verstand van wijn heeft.’
Hoe is uw liefde voor wijn ontstaan?
‘Ik werkte als boekhouder, gewoon op de salarisadministratie. Daar werd aan het personeel een wijncursus aangeboden. Leek me leuk, proeven en druivenrassen herkennen enzo, dus dat heb ik gedaan. Jaren later kreeg ik de kans om over te stappen naar een ander bedrijf, waar ze toevallig een assistent-divisiemanager zochten die ook affiniteit met wijn had. Het bleek een geweldige baan, waar ik door een job-rotationprogramma in alle afdelingen van het bedrijf kon meekijken. Niet alleen als assistent-divisiemanager, maar ook bij de afdelingen Marketing, Verkoop en Inkoop. Daar heb ik veel geleerd. Mijn grote les: het meeste leer je in de praktijk. Als je je rijbewijs hebt gehaald, kun je ook nog niet goed autorijden, dat moet je al doende leren. Dat geldt trouwens ook voor wijnkennis. Je kunt wel allerlei diploma’s op zak hebben, de meeste kennis van wijn doe je op door wijngebieden te bezoeken en vooral veel te proeven.’
Wanneer bent u uw eigen wijnbedrijf begonnen?
‘Ik ging in Nederland bij een wijnbedrijf werken, maar het werd snel duidelijk dat mijn ambities te groot waren. Had ik bijvoorbeeld vijf containers wijn aan een klant verkocht, zei de baas: begin eerst maar eens met eentje, dan zien we daarna wel verder. Terwijl: die vijf waren al verkocht! Tot een van de leden van Raad van Commissarissen me aansprak en eerlijk zei: Bert, dit bedrijf past niet bij jou. Ik moest hem gelijk geven. Via via kwam ik in contact met een Spaans wijnbedrijf, waar ik verkoopdirecteur voor de hele wereld zou worden. Ze hadden al een prachtig huis geregeld voor mijn gezin in Madrid. Maar na de kennismaking zat ik naast mijn vrouw in het vliegtuig naar huis en ik zag tranen in haar ogen. Als we daar gaan wonen, wordt dat het eind van ons huwelijk, zei ze. Ik denk dat ze gelijk had. Dus we zijn in Nederland gebleven, hier ben ik 25 jaar geleden mijn eigen wijnbedrijf gestart en mijn vrouw en ik zijn nog steeds, al veertig jaar inmiddels, bij elkaar.’
Hoe ziet uw onderneming er op dit moment uit?
‘Met Activin Wine Group zijn we een van de grootste wijnimporteurs in Nederland, we verkopen wijn aan de wijnwinkels, aan supermarkten en aan de horeca. Bovendien verkopen we ook Italiaans mineraalwater aan de horeca, je weet wel, bruisend en plat water in flessen. En we hebben zelf twee horecabedrijven in Zoetermeer. Mijn grootste webshop, The Wine List, richt zich op de verkoop van exclusieve wijnen aan de particulier, zodat iedereen de beste wijnen van de wereld kan kopen.’
Ik heb pas nog flinke winst gemaakt met het verkopen van zeventien kisten
Wat bepaalt de waarde van zo’n topwijn?
‘Schaarste, dat is het enige antwoord. Natuurlijk zijn het bijzondere wijnen, gemaakt in prachtige wijnmakerijen. Vaak zijn de eigenaren schatrijk, ze hebben hun schaapjes allang op het droge, en ze zijn nu alleen bezig met wijn maken. Veel van die bedrijven zijn bovendien familiebedrijven, al generaties aan het werk in de wijn. Het beste is nog niet goed genoeg voor deze ondernemers. Ze investeren ontzettend veel in de wijnmakerij, ze huren de allerbeste wijnmakers in en ze doen alles wat maar nodig is. Als ze dan ook nog eens de allerbeste wijngaarden hebben, dan is de kans op succes bijna 100%.’
Kun je beleggen in wijn?
‘Zeker. Een bezoeker bekeek onlangs mijn wijnvoorraad en zei: dat ga je toch allemaal niet opdrinken? Nee joh, dat zijn mijn beleggingen, zei ik. Ik heb pas nog flinke winst gemaakt met het verkopen van zeventien kisten. Dan hebben we het toch over rendementen van 600% in zes tot acht jaar. Maar je moet wel weten wat je doet, zoals met alles waar je je geld insteekt.’
Welke wijnen zijn het beleggen waard?
‘Wijnen uit de Bourgogne worden standaard elk jaar duurder, daar kun je op rekenen. Bovendien had de streek een paar jaar geleden veel last van vorst, waardoor het aanbod kleiner was. De wereldwijde vraag is zo groot, dat de prijzen onvermijdelijk gaan stijgen. Dus als ik zie dat het weer slecht is in de Bourgogne, weet ik dat ik daarop moet anticiperen. Je moet geen doodgewone Bourgogne kopen, maar de duurdere Bourgognes die niet veel verkrijgbaar zijn. Die kan niet iedereen aanschaffen. Als bedrijf kunnen wij een beperkte hoeveelheid wijn reserveren, we betalen van tevoren. Twee jaar later krijg je dan wat je hebt gereserveerd. Kleine hoeveelheden: zes flessen Musigny, 120 flessen Batard Montrachet, als het meezit. Ook topwijnen uit Italië, zoals Tignanello en Solaia van Antinori doen het goed. Clos Apalta is echt upcoming, interessant om in te beleggen. Dat Chileense wijnhuis is eigendom van de familie Marnier Lapostolle, die z’n sporen heeft verdiend met onder andere Grand Marnier, die sinaasappellikeur. De hele wijnmakerij is splinternieuw, op zo’n manier gebouwd dat het wijnbedrijf geen pompen hoeft te gebruiken. Alles werkt op zwaartekracht, dat komt de kwaliteit ten goede. Een absolute topwijn, die wereldwijd hoog scoort bij wijnkenners maar nog relatief goedkoop is. Al is ook die wijn de afgelopen vijf jaar ruim 90% duurder geworden.’
Wanneer is een wijn eigenlijk een topwijn?
‘Wijn is ongrijpbaar. Ik durf wel te stellen dat niemand er echt verstand van heeft. Toch zijn de beste wijnen uit Bourgogne en Bordeaux goud waard, net als sommige bijzondere Italiaanse wijnen, beroemde wijnen uit Chili en Argentinië en zelfs uit Amerika. Ik vertel je net dat Clos Apalta het mooiste wijnhuis van de wereld is, maar ja, wie bepaalt dat? Ik zie af en toe jonge sommeliers die verstand van wijn zeggen te hebben, maar dat is onmogelijk. Hoe kun je op die leeftijd alles weten? Wil je weten hoe het zit, dan moet je alle geheimen van de wijnkelders kennen, weten wat wijnmakers precies doen, wijnen heel goed kunnen analyseren. En daarbij is elke regio anders, elk oogstjaar heeft z’n eigen karakteristieken. Ik feliciteerde de wijnmaker van wijnhuis Bodega Norton, Jorge Riccitelli, op de uitreiking in New York toen hij in 2012 werd uitgeroepen tot beste wijnmaker van het jaar. Hij zei toen: ik vind die prijs onzin. Ik ben 63 jaar, ik heb nog maar 35 keer wijn gemaakt in mijn leven. En zo is het: de oogst is maar eens per jaar, als wijnmaker moet je allemaal moeilijke beslissingen nemen. Wanneer ga je plukken, bijvoorbeeld. Laat je de wijn rijpen in hout, welke vaten kies je? En de druiven zijn elk jaar anders, want de wijnstokken zijn weer een jaar ouder. Regen tijdens de oogst: problemen. Dan zie je maar: niet alleen het kapitaal van het wijnhuis, de kunde van de wijnmaker en de wijngaarden spelen een rol, geluk is ook een factor.’
