‘Arbeidsmarkt op slot, vrouwen hebben de sleutel’
In het begin van uw bedrijf werkte u bijna dag en nacht. Waar kwam die drive vandaan?
‘Ik denk dat ik qua ondernemerschap gevormd ben door mijn vader. Hij gaf me mijn eerste studentenbaantje in zijn bedrijf en liet me producten verkopen uit zijn magazijn om me handel te leren drijven. Later ging ik als student bij Van Lanschot werken, ik legde telefonisch het eerste contact met ondernemers om ze te interesseren voor private banking. Dat ging me goed af. Ik had een klik met de ondernemers ook al was ik pas 21 jaar. Na mijn studie internationale bedrijfskunde heb ik twee jaar voor een baas gewerkt. Maar daarna wilde ik mijn eigen bedrijf beginnen. Ik startte in een klein werkkamertje en werkte tachtig uur in de week, als het niet meer was. Zaterdagavond ging ik met vrienden stappen, maar dan zat ik zondagochtend weer achter m’n computer. Natuurlijk werkten we als klein bedrijf minder efficiënt, gegevens die ik nu in één keer uit het systeem trek, moest ik toen met Excel-bestanden zelf berekenen.’
Als je creatief bent, vind je overal een oplossing voor
Welke dienst biedt uw bedrijf aan?
‘We helpen bedrijven met hun personeelswerving, van a tot z. Recruitment process outsourcing heet het in jargon. Marketing is het begin: hoe weten mensen die mogelijk een nieuwe baan zoeken dat jouw bedrijf vacatures open heeft staan? Wij verzorgen dat via campagnes op sociale media. Is het nodig, dan bouwen we een werken-bij-pagina, herschrijven we vacatureteksten zodat ze goed gevonden worden door zoekmachines en we leveren een interim recruiter die op LinkedIn zoekt naar het juiste talent en de eerste selectie doet. We werken via een vaste fee waar alles in zit, een soort abonnementsmodel. Onze opdrachtgevers betalen daarom niet van die absurd hoge wervingsfees, daarmee onderscheiden we onszelf in de traditionele recruitment markt. Het is een model waar ik vierkant achter sta, het werkt als een trein.’
De arbeidsmarkt zit op slot, maar het lukt u toch om vacatures te vervullen. Hoe?
‘Wij kunnen natuurlijk niet toveren, dus moet je creatief zijn. Bijvoorbeeld kijken naar mensen die willen worden omgeschoold of opgeleid. Projectleiders in de bouw zijn momenteel bijna onvindbaar, maar er zijn wel werkvoorbereiders die kunnen worden opgeleid om projectleider te worden. Wist je dat bijna 1 miljoen mensen thuiszitten, die wel willen en kunnen werken? Juist in sectoren als het onderwijs en de zorg, waar het tekort echt nijpend is, willen die thuiszitters graag aan de slag. Maar werkgevers zoeken mensen met de juiste opleiding en passende werkervaring. De sleutel is opleiden en omscholen, merken wij. Wij hebben bijvoorbeeld mensen aangenomen die in coronatijd de horeca verlieten, en ze opgeleid tot recruiters. Tot volle tevredenheid van alle partijen.’
Er zitten bijna 1 miljoen mensen thuis die willen en kunnen werken
Als start-up was Pro Contact een echt mannenbedrijf, beschrijft u. Hoe is dat tegenwoordig?
‘De verhoudingen zijn nu ongeveer fiftyfifty. In de eerste fase was sales erg belangrijk, dat blijkt toch vooral mannen aan te trekken. Nu we focussen op recruitment, hebben we meer vrouwen in dienst. Dat zorgt voor een andere dynamiek, vrouwen zijn bedachtzamer, denken langer na voordat ze beginnen. Maar als ze eenmaal bezig zijn, gaat het goed en grondig. De sleutel voor het slot op de arbeidsmarkt ligt volgens mij ook voor een deel bij vrouwen. Als alle parttimers – en dat zijn voornamelijk vrouwen – een volle werkweek zouden maken, zou een deel van de capaciteitsproblemen opgelost zijn.’
Heeft corona invloed gehad op de veranderingen in uw bedrijf?
‘Vanzelfsprekend werken we allemaal meer thuis. Even wennen, maar nu bevalt het me goed. Afspraken gaan veel sneller, het scheelt uren reistijd. Bovendien leer ik als ondernemer om minder te micromanagen. Dat valt niet mee, ik bemoei me graag overal mee. Tegelijkertijd is dat ook een persoonlijke ontwikkeling die past bij de fase van het bedrijf. De balans tussen werk en privé is ook veranderd. Door meer thuis te werken krijg ik meer mee van onze kinderen. Het zijn tropenjaren, want ze zijn pas 1 en 3. Werkte ik voorheen tachtig uur in de week, nu heb ik ’s avonds en in het weekend alle tijd voor ze.’
Heeft u daardoor ook meer tijd om te gaan beleggen?
‘Mijn vader had vroeger altijd een wedstrijd met een vriend van hem: ze belegden samen en probeerden dan hun beleggingsadviseur te verslaan. Mijn vader is vorig jaar overleden en ik heb aan die vriend gevraagd of ik ook moest gaan beleggen. Hij adviseerde me om dit bij Van Lanschot te gaan doen. Ik zie daar de voordelen van, ik krijg veel advies en informatie. Ook over hoe ik mijn toekomstplannen kan realiseren, we hebben veel persoonlijk contact en ik kan bij onze contactpersonen aankloppen als er bijvoorbeeld iets moet worden geregeld voor de hypotheek. Maar ik blijf eigenwijs, dus ik ben ook zelf een beetje gaan beleggen. Eigenlijk net zo’n wedstrijdje als mijn vader altijd deed, en tot nu toe gaat het me niet slecht af.’
