'Het financiële plaatje komt op de tweede plaats’
Zesduizend medewerkers, dat is nogal wat! Wat doet het Leger des Heils allemaal?
‘Mensen kennen ons van majoor Bosshardt en van de collectes in de kersttijd, ze zijn verbaasd als ze ontdekken dat er een grote, professionele organisatie achter zit. We zijn vooral bezig met welzijnswerk, bijvoorbeeld opvang voor daklozen, reclassering en jeugdhulpverlening. Die activiteiten vallen onder de stichtingen Welzijns- en Gezondheidszorg en Jeugdbescherming en Reclassering. We hebben ook nog het kerkgenootschap, de stichting fondsenwerving, stichting ReShare, waar de kledinginzameling onder valt, en een stichting Leger des Heils, die alle overhead en financiën regelt. Van die stichting ben ik de financieel directeur, en in die rol verantwoordelijk voor het budget en de reserves van de andere stichtingen.’
We hebben allemaal een uitgesproken mening over waar we wel en niet in willen beleggen
Is dit een baan of een roeping?
‘Het gaat wel iets verder dan een baan. Ik heb geen arbeidscontract, het Leger zorgt voor mijn huisvesting en ik krijg elke maand een bedrag om van te leven. Alleen maar handig, stel dat ik opeens beter op een andere locatie zou kunnen werken? Dan is de verhuizing zo geregeld. Het betekent ook dat ik volledig in dienst ben van het Leger des Heils, ik sta helemaal ter beschikking van de organisatie. Dat is een bewuste keuze, ik noem dat roepingsbesef. Daarbij past een bescheiden levenshouding.
Lokt een carrière in het bedrijfsleven niet?
‘Ik ben altijd geïnteresseerd in andere bedrijven en natuurlijk spreek ik financieel directeuren van andere organisaties. Maar aan het einde van de dag rijd ik dik tevreden in mijn eigen auto terug naar Almere. En dat al 27 jaar! Toch die roeping, hè?’
Bent u streng, moet u wel eens ‘nee’ verkopen in uw organisatie?
‘Soms wel. Dat zijn spannende discussies. De continuïteit van onze organisatie is gebaat bij professioneel financieel management. Toch nemen we onze beslissingen niet alleen gebaseerd op de cijfers. We hebben regelmatig gesprekken over bedrijfsonderdelen of activiteiten die meer financiële inzet vragen dan verwacht. Dat drukt zwaar op ons budget. Dan vragen we ons af: past deze activiteit bij de organisatie? Kunnen we het op een andere manier financieren? Maar als we beslissen dat die hulpverlening onmisbaar is, gaan we er toch mee door. Gelukkig hebben we de middelen, vanuit de steun die we krijgen, om het gat in de begroting in zo’n geval te dichten.’
Professioneel financieel management is belangrijk, maar we baseren onze beslissingen niet alleen op de cijfers
Wat kunnen andere zorgorganisaties van jullie leren?
‘Naast de overheid als partner die de meerderheid van onze activiteiten subsidieert, hebben we sponsoren. Deze variëren van mensen die legaten in hun testament zetten en royale donaties doen tot mensen die af en toe een paar euro kunnen missen. Dat maakt onze positie totaal anders. We stellen altijd de mens voorop. Wat is het probleem, hoe kunnen we helpen? Pas in tweede instantie kijken we hoe we dat kunnen betalen. Niet voor elk probleem is een geldpotje beschikbaar. Hadden de ziekenhuizen die recent failliet zijn verklaard ook zulke sponsors zoals wij, dan waren ze misschien niet zo snel in de problemen gekomen. Aan de andere kant: wij moeten ook zakelijk blijven. Declaraties indienen bij gemeenten en zorgverzekeraars op de vereiste manier, de boekhouding op orde houden. Dat zijn we ook verplicht aan de maatschappij en de mensen die onze organisatie steunen.’
Spelen uw principes een rol in uw beleggingsvisie?
‘Absoluut! Vanuit onze Christelijke uitgangspunten hebben we een uitgesproken mening over waar we wel en niet in willen beleggen. Financieren van bijvoorbeeld de wapenindustrie of bedrijven die hun geld verdienen met uitbuiting (human trafficking), daar doen we niet aan mee. Ook houden we rekening met het milieu, vanuit onze gedachte van goed rentmeesterschap. Het zou heel krom zijn als we aan de ene kant mensen helpen en aan de andere kant schade toebrengen aan de wereld waarin we leven. Geld is voor ons altijd een middel, nooit de drijfveer. Het blijft een ruilmiddel, een manier om ons werk te kunnen doen.’
Wat zijn uw doelen voor het komende jaar?
‘We willen onze omzet het liefst zien dalen. Dat zul je een directeur van een commerciële organisatie niet gauw horen zeggen, maar als een dalende omzet betekent dat ons werk overbodig is, dan zou me dat vrolijk stemmen. Helaas, er blijven altijd mensen die het zelf niet redden. Sterker nog, de nood groeit. De overheid trekt zich terug, mensen zijn afhankelijk van de samenleving en ook die wordt steeds individueler. En dat brengt me terug bij het uitgangspunt van het Leger des Heils: geloven doen we niet alleen in woorden, maar ook in daden. We moeten zorgen voor de mensen die hulp nodig hebben.’