• De belangrijke Amerikaanse consumentenprijsinflatie komt deze week
• Uitkomst is een indicatie voor het rentebeleid van de Fed
• Verwacht wordt dat de industriële productiecijfers uit Amerika en de eurozone zwak zijn
  ​

Veruit het belangrijkste cijfer op de econmische agenda deze week is de Amerikaanse consumentenprijsinflatie voor januari. Voor de kerninflatie (exclusief voeding en energie) is de verwachting dat die op jaarbasis terugvalt van 5,7% in december naar 5,4% in januari. Het inflatiecijfer is met veel spanning omgeven, omdat het als richtinggevend wordt beschouwd voor het rentebeleid van de Amerikaanse centrale bank Federal Reserve (Fed).

Na het verrassend sterke banenrapport voor januari, sloop de Amerikaanse tienjaarsrente de voorbije dagen omhoog van 3,40% naar 3,74%.

De opwaartse rentebeweging kreeg ondersteuning van een reeks Fed-bestuurders die nog maar eens streng uit de hoek kwamen. Over de krapte op de arbeidsmarkt, over de uiteindelijke top van de beleidsrente, over de periode dat die hoge rente moet worden aangehouden, én over de mogelijkheid dat er méér nodig is wat betreft renteverhogingen dan wat markten nu inprijzen.

Beleggers gaan in grote lijnen uit van een renteverhoging van 0,5%. Maar tussen de regels door suggereren de Fed-bestuurders dat die 50 basispunten meer een minimum is, afhankelijk van de signalen vanuit de aanhoudend sterke Amerikaanse arbeidsmarkt.

In die zin zou een inflatiecijfer dat óp of ónder de verwachting uitkomt een stukje ontspanning brengen. Mede omdat de recente data vanuit de reële economie enigszins tegenstrijdig zijn.

Wij wezen er eerder al op dat niet enkel het arbeidsmarktrapport duidt op een weerbare Amerikaanse economie, ook de inkoopmanagersindex voor de dienstensector deed dat (ISM Non-Manufacturing). De consument blijft geld spenderen aan diensten en koopt minder spullen. Maar de consumptie beleefde een zwak einde van 2022. En de vastgoedsector koelt flink af. 

Wat de consument betreft krijgen we woensdag de detailhandelsverkopen voor januari. Uitkijken of die nog steeds matig zijn. We weten al dat de autoverkopen in januari stevig waren. Ook de sterke arbeidsmarkt kan de verkopen weer omhoog duwen. Maar de Amerikaanse raakt burger meer door zijn spaargeld heen, spaart relatief weinig en gebruikt zijn creditcards volledig. Dat zijn doorgaans signalen dat de bestedingen onder druk beginnen te komen.

Vanuit de vastgoedsector is er de National Association of Home Builders (NAHB) index. Deze vertrouwensindex van huizenbouwers daalde in december naar het laagste niveau sinds 2012, de uitbraak van de coronapandemie even buiten beschouwing gelaten. Maar stilaan lijkt een bodem in zicht. Ook hier is de rentestand de  belangrijke spelbepaler. Een hogere rentestand remt de financierbaarheid van woningen.   

Dinsdag komt de National Federation of Independent Business (NFIB) index naar buiten over de maand januari, die het sentiment onder Amerikaanse MKB-ondernemers meet. Interessant omdat het een goede peilstok is voor de binnenlandse economische ontwikkeling is. Het MKB wordt als sector het eerst geraakt bij een economische terugval. We rekenen op een licht herstel op maandbasis, vanaf een laag niveau overigens. Grootste probleem voor de sector is de beschikbaar- en betaalbaarheid van personeel, die factoren trekken ook de aandacht van analisten.

Verder verwachten we de industriële productie in de eurozone en de VS, voor respectievelijk december en januari.\

We weten al dat de Duitse industriële productie in de betreffende maand fors terugviel (-3,1% tegenover november). Die productie ligt nu 5,5% onder het niveau van net voor de Russische inval in Oekraïne. Waarmee duidelijk wordt dat de energiecrisis zich alsnog laat voelen, na een opvallend lange periode van weerbaarheid. De Franse (+1,4% maand op maand) en Spaanse productie (+0,6%) hielden zich beter.

Op basis van de zwakke inkoopmanagersindex ISM Manufacturing zouden we een matige Amerikaanse productie verwachten. Maar misschien komt er enig tegengewicht vanuit verder afnemende verstoringen in de aanvoerketens.  Of dat dan de voorbode zou kunnen zijn voor een herneming van de industriële productie de komende maanden is echter twijfelachtig. Inkoopmanagers vertelden ons al dat er momenteel slechts weinig nieuwe orders binnenkomen. 

Aandelen hebben er ondertussen, vooral in de VS, een matige week opzitten. De S&P500 verloor 1,1%. Onder meer de oplopende lange rente speelde aandelen parten. Vanuit de bedrijfswinsten kwam er niet al te veel steun. Van de tot op heden gerapporteerde cijfers over het vierde kwartaal van 2022, komt 70% boven verwachting uit. Wat onder het langjarig gemiddelde is. Exclusief de energiesector, daalt de gemiddelde winst met 7%. Vooral de IT-sector en de communicatiesector laten stevige winstdalingen zien op jaarbasis van respectievelijk 13% en 23%. Voor geheel 2023 duikelde de voorziene winstgroei voor de S&P500 index terug naar 1,5%.
​​

Europese aandelen hielden zich iets beter (Europe Stoxx 600 -0,63%). Hier klimt 64% van de bedrijven over de lat van de verwachte resultaten, maar buiten de energiesector zijn ook hier de cijfers matig. Met gemiddeld een 10% lagere winst.

Noch in de VS noch in Europa slagen ondernemingen erin hun hogere omzet te vertalen in meer winst. Met andere woorden: de winstmarges staan onder druk. Slotsom is dat de winstcijfers in zowel de VS als in Europa gemengd zijn en weinig inspirerend zijn voor aandelenbeleggers. Bedrijven die verrassen met hogere dividenden en/of meer aandeleninkoop prikkelen juist meer de fantasie en blijven geliefd.