In het kort:

• Europese economie blijft robuust, belangrijke inflatiecijfers in aantocht
• Voorzichtig positieve signalen uit China, maar industriële activiteit vlot nog niet echt  
• Beleggers schatten verwachte piek beleidsrente in de VS nu dik boven de 5% in

Komende donderdag krijgen we de eerste inschatting voor de inflatie in de eurozone voor februari. Hierbij wordt een inflatiecijfer van 8,1% verwacht, een daling ten opzichte van de 8,5% in januari. Als we op de jongste prijsdata afgaan, zal het cijfer de Europese Centrale Bank (ECB) enkel meer reden geven om de rente ook ná de beleidsvergadering van maart, waarin die rente bijna zeker weer met 50 basispunten omhoog gaat, te blijven verhogen.

Het definitieve inflatiecijfer voor januari kwam afgelopen week immers nog wat hoger uit dan eerder ingeschat. Met name de kerninflatie is hardnekkig. Die bleek uiteindelijk op 5,3% te liggen, hoger dan de eerder voorziene 5,2%. Als het consumptiemandje, dat als basis dient om de inflatie te berekenen, niet was aangepast (iets wat jaarlijks gebeurt), dan zou die kerninflatie zelfs ongeveer 5,6% zijn geweest.

Eenzelfde signaal van aanhoudende opwaartse prijsdruk kwam er vanuit de inkoopmanagersindex (PMI) voor de dienstensector. Zelfs voor goederen blijven de prijzen toenemen, ondanks de afgenomen problemen in de aanvoerketens. Waarbij het wél zo is dat producenten van ‘spulletjes’ voorzichtig zijn over de toekomstige verkoopprijzen die ze kunnen berekenen. Wat vanuit een inflatiebril toch énige hoop geeft. Net zoals de iets dalende energie- en voedselprijzen dat doen.

Hoe dan ook, het ziet er niet naar uit dat de Europese inflatie snel op de gewenste 2% zal uitkomen. Ook al niet omdat de arbeidsmarkt krap blijft, zoals eveneens donderdag zal blijken uit de nieuwe werkloosheidscijfers. De loongroei suggereert voorlopig nog geen loon-prijsspiraal, maar het risico hierop is niet van de baan. De Europese economie blijft vooralsnog veerkrachtiger dan voorzien,  maar de vanochtend gemelde zwakkere kredietvraag in januari, vooral bij gezinnen en bedrijven, en het minder sterke EU-sentimentscijfer van de maand februari zijn weer minpuntjes voor de groei. Ook voor Europa blijven er de nodige economische vraagtekens.  

Recessie uitgesteld

Vanuit de VS verwachten we de ISM-inkoopmanagersindices voor de dienstensector en de industrie. Soortgelijke inkoopmanagerscijfers (PMI) die we afgelopen week mochten ontvangen, ademden een enigszins andere sfeer uit dan de recente harde data uit de Amerikaanse economie. Deze laatste wezen op een continu draaiende motor. Zo bleek eind vorige week dat de Amerikanen in januari stevig bleven uitgeven (bestedingen +1,8% tegenover december).

De PMI’ s daarentegen suggereerden slechts een matig groeiplusje in het lopende kwartaal, hoewel dat wél een verbetering is tegenover de verwachtingen, zoals we die eind 2022 nog hadden.

Toen was een spoedige recessie in de VS niet uitgesloten. Dat scenario kunnen we nu wellicht opbergen. Als er alsnog een recessie komt, zal dat voor een later kwartaal zijn wanneer de renteverhogingen van de Amerikaanse centrale bank Federal Reserve (Fed) verder blijven inwerken.

Het economische beeld voor de VS blijft uitermate diffuus. Berichtgeving uit het bedrijfsleven is erg behoudend. Bijvoorbeeld de grote Amerikaanse retailer Walmart waarschuwde voor een beperktere omzetgroei voor het lopende boekjaar doordat de modale Amerikaan minder te besteden heeft door de hogere inflatie en rentelasten.

Heropening China

Ook in China staan inkoopmanagersindices op het menu. Die zouden het heropeningseffect moeten weerspiegelen, na het loslaten van het zero-covid-beleid. Vooral de binnenlands gerichte dienstensector kan hiervan profiteren. Chinese mobiliteitscijfers blijven verbeteren. Lees: Chinezen mogen en durven opnieuw naar buiten te komen. Ook vanuit de woningmarkt komen voorzichtig positieve signalen. De verkoop van nieuwe woningen gaat weer lichtjes omhoog, althans in de grotere steden. Het vertrouwen van ondernemers in het meer binnenlands georiënteerde midden- en kleinbedrijf steeg flink door in februari. Een negatieve tegenhanger zijn vooralsnog de industriële activiteiten, die zich ook meer op de export richten en dat herstel wil nog niet echt vlotten.

Matige markten

Financiële markten hebben er ondertussen weer een matige week op zitten. Vooral in de VS. De brede Amerikaanse aandelenindex (S&P 500) daalde met 3,1%. Beleggers reageerden ontgoocheld op nieuws over de aanhoudend opwaartse prijsdruk, die bleek uit de eerder aangestipte PMI voor de dienstensector en uit de favoriete prijsbarometer van de Fed, de PCE-index, die wees op een kerninflatie van +0,6% (maand op maand) in januari (verwachting was +0,4%).

De verwachting van beleggers dat de Fed nog voor het eind van het jaar de beleidsrente weer zou verlagen, is helemaal verdwenen. Ook schatten beleggers de verwachte piek in de beleidsrente nu dik boven de 5% in. Een beweging die al was ingezet na het sterke arbeidsmarktrapport over januari. De Amerikaanse tienjaarsrente kruipt verder richting de 4%.

Op het Europese front is het iets rustiger, maar ook hier doet de nervositeit van Wall Street zich voelen. De brede aandelenindex Europe Stoxx 600 sloot de week 1,4% lager af.

Ook in de eurozone prijzen markten een strenge centrale bank in. Met een piek in de beleidsrente van 3,75%. Eind 2022 lag die verwachting nog rond de 3,25%. Maar wellicht heerst er voorlopig nog enige opluchting dat de eurozone de winter goed is doorgekomen. Zonder energietekorten.

Toch fietst onze economie tegen de wind in. Die waait niet langer vanuit de energiemarkt, hoewel de gasprijzen nog steeds hoog zijn, maar eerder vanuit monetaire hoek. Waarbij deze stevige bries de komende maanden enkel maar zal aanwakkeren.

Luc Aben is hoofdeconoom bij Van Lanschot