Toen lokale bewoners lucht kregen van de mijnbouwplannen, begonnen zij te protesteren. Zij vreesden dat de mijnen en afgravingen de watervoorraden in de regio zouden vervuilen. Bovendien, de populatie aan Koala’s zou door de langdurige werkzaamheden worden bedreigd. Koala’s waren in Australië aan het begin van de twintigste eeuw vrijwel uitgeroeid, maar door een langdurig uitzetprogramma in de oostelijke deelstaten begon de populatie buidelbeertjes eindelijk weer te groeien. Dat moest zo blijven.

Na hevig protest trok de regering de mijnbouwvergunning in

Ondanks de vele protesten ontving Shenhua toch een exploratievergunning van de deelstaat New South Wales. De protesten namen vervolgens in hevigheid toe, hielden jarenlang aan en natuurorganisaties gingen een massieve lobby tegen de overheid voeren. Met effect. De regering van New South Wales koos na jaren publieke druk eieren voor haar geld en trok vorig jaar de mijnbouwvergunning in. Shenhua, die zijn werkzaamheden nog moest aanvangen, eiste en kreeg 100 miljoen Australische dollar schadevergoeding en besloot het enorme, bij elkaar gekochte stuk land van de hand te doen.

Landbouw en natuurbeheer

Voor de regio was het klip en klaar. Het stuk landbouw- en natuurgebied van meer dan 16.000 hectare – ruim 22.000 voetbalvelden groot – moest hoe dan ook weer in regionale handen komen. Uiteindelijk hebben twaalf boerenfamilies uit de regio en één institutionele investeerder voor in totaal 120 miljoen Australische dollars evenzoveel kavels van Shenhua gekocht.
De institutionele investeerder is een joint venture van het Kempen SDG Farmland fund en de Clean Energy Finance Corporation (CEFC), een bank die in handen is van de Australische overheid en uitsluitend investeert in duurzame projecten. Samen hebben zij ruwweg een derde van het totale gebied gekocht, een kleine 6.000 hectare, dat bekend staat onder de naam Breeza. Dit land werd eerder als landbouw- en veegrond gebruikt en bezit veel potentieel bezit voor verbetering

De regering van de deelstaat New South Wales trok de mijnbouwlicentie in na felle protesten van de bewoners. Nu wordt het land weer gebruikt voor duurzame landbouw.

(Foto: Bradley Wheaton)

De stukken land zijn via een veiling gekocht. Kempen en CEFC trokken daarvoor op met enkele lokale boeren, die een paar kleinere, hoogwaardige stukken landbouwgrond binnen het Breeza-gebied wilden kopen en bereid waren daar een stevige prijs voor te betalen. Op deze manier konden Kempen en CEFC relatief hoog bieden waardoor enkele grote, institutionele investeerders werden afgetroefd. Overigens, in de voorwaarden van de veiling stond dat de nieuwe eigenaren moeten voorzien in zogeheten ‘koala corridors’ zodat de asgrauwe beertjes zich ongehinderd door het gebied kunnen bewegen.

Naast een perceel van circa 3.500 hectare waarop nu al gewassen worden verbouwd zoals tarwe, gerst, koolzaad en kikkererwten, zal circa 1.500 hectare aan enigszins verwaarloosde gronden voor gewasproductie worden gerevitaliseerd. Verder wordt een deel van het perceel gebruikt voor natuurbeheer, waarbij ook aanplanting van inheemse vegetatie plaatsvindt. Bovendien kijken Kempen en CEFC of het perceel in aanmerking komt voor het genereren van carbon credits en biodiversity credits.

Opbouw portefeuille

Het is voor het Kempen SDG Farmland Fund inmiddels het derde landbouwgebied in Australië. Het fonds kocht vorig jaar twee andere gebieden in dezelfde deelstaat: een stuk grond waarop avocado’s worden geteeld en een stuk landbouwgrond voor de gewassen graan, peulvruchten en mais. Ook dat laatste gebied is samen gekocht met CEFC.

Inmiddels bestaat de portefeuille van het Kempen SDG Farmland fund uit twaalf stukken landbouwgrond in vier verschillende landen. Naast Australië heeft het fonds, dat ruim een jaar geleden werd opgericht, gronden aangekocht in Denemarken, Portugal en de Verenigde Staten. Eind maart had het fonds een omvang van 382 miljoen euro toegezegd kapitaal. Na de oprichting van het fonds met Pensioenfonds PostNL zijn, naast een aantal particuliere beleggers en een familiy office, ook de verzekeraars Coöperatie Dela en De Goudse investeerders in het fonds. Binnenkort zullen ook investeringen in Nieuw-Zeeland en het Verenigd Koninkrijk aan de portefeuille van het fonds worden toegevoegd.

Over het Kempen SDG Farmland Feeder Fund

Het Kempen SDG Farmland Feeder Fund investeert in grond met duurzame landbouw of landbouwgrond dat kan worden verduurzaamd. Een verantwoorde voedelproductie met aandacht voor bodem, water, plant en dier (biodiversiteit) en klimaat.

Inmiddels zijn wereldwijd twaalf landbouwgronden aangekocht. In Portugal is belegd in percelen waarop olijven en amandelen worden verbouwd, in de Verenigde Staten in onder meer aardappelen en granen, in Denemarken eveneens in granen maar ook in bieten en in Australië gaat het om gewassen als peulvruchten, mais en macadamianoten.

Spreiding van risico’s

Beleggen in landbouw zorgt volgens portefeuillemanagers Richard Jacobs en Edzard Potgieser voor een betere spreiding van risico’s. Daarmee zijn volgens hen landbouwgronden een complementaire belegging in een portefeuille. ‘Schommelingen in waarde door economische cycli, zoals bij vastgoed het geval is, spelen bij landbouwgronden nauwelijks een rol’, vertelt Jacobs.

‘De correlatie met de financiële markten is sowieso laag. Uiteraard zijn er ook risico’s in de landbouw, maar die zijn anders dan op de beurzen.’ Jacobs wijst bijvoorbeeld op zaken als droogte, ziektes en insectenplagen.

Rendement uit pacht, oogst en waardestijging

Bij de selectie van landbouwgronden om in te investeren kijken de portefeuillemanagers van het Kempen SDG Farmland Feeder Fund naar welk verdienmodel de voorkeur geniet. Er kan land worden gekocht waarbij een verbouwer uitsluitend pacht betaalt voor het gebruik (own & lease). Maar er kan ook worden gekozen voor een model waarbij wordt geïnvesteerd in zaken als machines, gebouwen en gewassen. In dat geval zijn de opbrengsten direct uit de oogst van de gewassen afkomstig (own & operate). ‘Hier streven we naar een verhouding van ongeveer zestig-veertig’, stelt Potgieser.

Bij de selectie van landbouwgronden om in te investeren kijken de portefeuillemanagers van het Kempen SDG Farmland Feeder Fund naar welk verdienmodel de voorkeur geniet. Er kan land worden gekocht waarbij een verbouwer uitsluitend pacht betaalt voor het gebruik (own & lease). Maar er kan ook worden gekozen voor een model waarbij wordt geïnvesteerd in zaken als machines, gebouwen en gewassen. In dat geval zijn de opbrengsten direct uit de oogst van de gewassen afkomstig (own & operate). ‘Hier streven we naar een verhouding van ongeveer zestig-veertig’, stelt Potgieser.

Het verwachte nettorendement van het Kempen SDG Farmland Feeder Fund is tussen de 6-8% per jaar. Dit rendement is opgebouwd uit verschillende componenten: de opbrengst van de gewassen, verantwoorde productiviteitsverbetering, waardestijging van het land en een (nu nog) bescheiden ecologisch rendement. Dat laatste ontstaat door vergoedingen voor de opslag van CO2 of de verbetering van biodiversiteit via diverse handelssystemen. Het verwachte jaarlijkse rendement is gebaseerd op een horizon van circa tien jaar.

Profiel van een belegger in Kempen SDG Farmland Feeder Fund

Het Kempen SDG Farmland Feeder Fund is geschikt als een aanvullende belegging in een beleggingsportefeuille voor professionele en/of goedgeïnformeerd particuliere beleggers. Overige aandachtspunten:

• Interesse om met een vooruitstrevende strategie wereldwijd te investeren in landbouwgrond met impact op mens, milieu en maatschappij.

• Voor beleggers met een langetermijnhorizon van 10 jaar of meer, die de risico’s van illiquide beleggingen begrijpen en accepteren en ervaring hebben met de structuur, risico's en voordelen van beleggen in (niet-traditionele) markten.

• Commitment vanaf € 250.000,-

• De oproep van het gecommitteerde bedrag kan momenteel langer dan een jaar op zich laten wachten. Het kan dus even duren voordat het geld wordt geïnvesteerd.