In het kort:

• Aandelensentiment blijft robuust, zicht op sterkere economische groei blijft
• Powell ziet slechts een tijdelijk hogere inflatie, monetaire beleid is passend
• Uitroltempo vaccins van cruciaal belang

‘Inflatie is als tandpasta. Eenmaal uit de tube, krijg je hem er niet meer terug in', luidt de beroemde vergelijking van Karl Otto Pöhl.’ Sommige (Amerikaanse) beleggers lijken deze befaamde uitspraak in het achterhoofd te hebben gezien de verder opklimmende tienjaarsrente in de VS. Bovendien heeft de centrale bank minder instrumentarium om inflatie te bestrijden, is de opvatting. Het beoogde inflatiemedicijn van een hogere beleidsrente knijpt onmiddellijk de economische groei af en dat is momenteel niet gewenst.

Jerome Powell ziet het inflatieplaatje echter anders en rekent met slechts een tijdelijke opleving in de VS. Ondanks dat de Federal Reserve het economische groeicijfer voor 2021 fors opschroefde (van 4,2% naar 6,5%) blijft ze uitgaan van slechts tijdelijk hogere inflatie eind 2021 die dan op 2,4% op jaarbasis ligt. Daarnaast stelde Powell dat de inflatie vervolgens in 2022 en 2023 wat terugzakt tot 2,0% op jaarbasis. En dat is het geprefereerde inflatiedoel voor de langere termijn.

Daarmee kan de beleidsrente tot minstens 2023 onveranderd blijven. En van het terugschroeven van de kwantitatieve verruiming door de Fed is nog lang geen sprake, was de onderliggende boodschap.

Financiële markten reageerden zoals we ondertussen gewend zijn. Ingeprijsde inflatieverwachtingen en de langetermijnrente gingen in de VS weer een trapje hoger. Rentegevoelige groeiaandelen, in de Nasdaq bijvoorbeeld, bewogen volatiel en we zien die correlatie met rentebewegingen de laatste tijd sterk groeien. De brede Amerikaanse markt (S&P 500) ging 0,8% lager de week uit. Europa (Stoxx Europe 600) deed dat nagenoeg onveranderd (+0,1%).

Onveranderd marktbeeld

Medio februari barstte op financiële markten de strijd los tussen vrees voor hogere rente en inflatie en het vooruitzicht op aantrekkende groei. De Amerikaanse tienjaarsrente begon aan zijn stevige opmars. Van 1,15% naar ondertussen 1,70%. Onderliggend reageerden aandelenmarkten sindsdien best logisch. Groeiaandelen hadden het vaak moeilijk, maar een index als de Dow Jones en de Stoxx Europe 600, die een groter gewicht reserveren voor cyclische sectoren, deden het juist goed. De verwachte economische groeiversnelling later dit jaar gaat de winsten bij de meer cyclische aandelen opstuwen, is de redenatie. 

We verwachten dat het wispelturige marktbeeld nog wel enige tijd kan aanhouden. Met als kern-variabele de hoogte en tijdelijkheid van de inflatiehobbel. De factoren die het algemene prijspeil hoger duwen zijn bekend: hogere olie- en grondstofprijzen, massale financiële ondersteuning vanuit de Amerikaanse overheid, de mogelijk (veel sterkere) heropening van de economie, disrupties in sectoren als vrachtvervoer of microchips, et cetera.

Wat die laatste twee betreft, zijn er al indicaties dat de prijsdruk nog niet meteen voorbij zal zijn. Samsung denkt eraan de lancering van een nieuwe smartphone uit te stellen vanwege de krappe chipmarkt. Vrachtvervoerder Hapag-Lloyd verwacht juist weer hoge winstcijfers over geheel 2021. Onder meer door aanzienlijk hogere tarieven.

Google-zoekopdrachten suggereren economisch momentum

Op de macro-agenda van deze week vooral aandacht voor de eerste inschatting van de Markit PMI’s (aankoopmanagersindices) en de IFO-index (vertrouwen bij Duitse ondernemers).

Vooral in de VS zijn positieve verrassingen niet uitgesloten. Zo verpulverde een regionale economische barometer, de Philadelphia Fed-index, de verwachtingen met een stijging tot het hoogste niveau sinds 1973. De instroom van nieuwe orders was bijzonder krachtig.

In de eurozone zijn de verwachtingen vanzelfsprekend gematigder. Hoewel er ook hier signalen zijn dat het economische momentum aantrekt. Kijk bijvoorbeeld naar de activiteitstracker die de OESO begin dit jaar lanceerde op basis van Google Trends. Zijn er veel zoekopdrachten naar huizen of hypotheken, dan duidt dat op een aantrekkende woningmarkt. Wordt er meer gegoogeld naar huishoudapparaten, dan mogen we daar een impuls verwachten. Zo neemt de OESO een hele reeks parameters mee.

In landen als Frankrijk, Spanje, Italië of Duitsland gaat de resulterende economische barometer sinds begin maart scherp de hoogte in. Wat zich kan weerspiegelen in de inkoopmanagersindices.

Of dit dan het startschot is van de definitieve herlancering van de economie is echter twijfelachtig. Het gaat ondertussen weer de verkeerde kant uit met de viruscurves en in veel landen leidt dit tot een aanscherping van de maatregelen.

We kunnen in dit verband enkel maar herhalen dat de enige economische parameter die er écht toe doet het uitroltempo van de vaccins is. En daar blijft het aanmodderen in de Europese Unie. Het onderwerp staat hoog op de agenda van de Europese Raad eind deze week. Met recent alvast een aantal schoten voor de boeg vanuit de Europese Commissie rond een eventuele aanscherping van exportverboden. We zullen zien of het zover komt. Gezien de internationale verwevenheid van de aanvoer- en productieketens van vaccins is het de vraag of het een verstandige maatregel (verbod) zou zijn op de iets langere termijn.

Bestedingspauze in de VS

Voor het overige krijgen we de komende dagen nieuwe cijfers over de Amerikaanse persoonlijke inkomens en bestedingen. Omdat het de maand februari betreft, zal er nog geen effect zichtbaar zijn van het recent goedgekeurde nieuwe steunpakket. Zowel inkomens als bestedingen zullen wellicht gedaald zijn tegenover de maand voordien.

In de maand januari kregen Amerikanen immers de cheques in de bus van het steunpakket van eind december. De waarschijnlijke ‘pauze’ in februari qua inkomens- en bestedingsgroei verandert niks aan onze vooruitzichten over de toekomstige consumptieve bestedingen. Bij een heropening van de economie de komende maanden gaat de consumptie (fors) aantrekken.