Bevestiging of de Chinese fiscale en monetaire stimulering al effect heeft.  

In het kort:

• Amerikaanse consument is sterkhouder van de economie en blijft fors spenderen.      
• Inflatie in de VS blijft onder controle, geen belemmering voor ruimer Fed-beleid
• Europese economische data blijven wisselend van aard

Nadat eerder vorige week de aandelenmarkten even op adem kwamen, sloten beurzen de vorige week toch negatief af. Donderdag trokken beleggers zich nog op aan beter dan verwachte Chinese handelscijfers. Met name de meevallende exporten naar Europa en Azië droegen positief bij. Een ander positief signaal waren de Duitse fabrieksorders over de maand juni. Die lieten hun sterkste maand-op-maand stijging (+2,5%) optekenen sinds augustus 2017.  Vooral de vraag van buiten de eurozone veerde op. Maar één zwaluw maakt nog geen zomer. Zelfs twee zwaluwen geven geen uitsluitsel dat er beter weer aankomt. Zo waren er ook in het voorjaar al een keertje voorzichtig positieve signalen vanuit China. Die bleken achteraf niet door te zetten. En de dag na de hoopgevende Duitse fabrieksorders van vorige week, bleek het met de industriële productie nog niet echt te vlotten in juni (-1,5% maand-op-maand). Voorzichtigheid blijft geboden. Bevestiging dat we inderdaad een paar ‘groene scheuten’ voor de economische groei mogen verwachten, zijn zeer welkom.  

Slaat de Chinese stimulering aan?

We verwachten dat nog niet onmiddellijk, maar als op enig moment de kredietverlening en geldgroei aantrekken (julicijfers op woensdag), dan kan dat erop duiden dat de stimuleringsmaatregelen aanslaan.  Dit was bijvoorbeeld het geval in de periode 2015-16. Ook toen gaven Chinese beleidsmakers hun economie extra ondersteuning. Wat zich uiteindelijk weerspiegelde in de geldgroei. Daarnaast is het overmorgen uitkijken naar hoe de Chinese industriële productie en detailhandelsverkopen zijn gevaren in de maand juli. De Chinezen hebben juist met fiscale stimulering geprobeerd om de consumptie aan te jagen. Vooral dat cijfer moet op peil blijven.

Wat betreft de eurozone hebben we al vaker op de directe band met het Chinese verhaal gewezen. Onze exportgerichte economie is gevoelig voor het wel en wee van de Chinese economie. Duitsland is daarvan het voorbeeld bij uitstek. Zolang ‘Europa’ geen eigen uitgesproken groeibeleid op poten zet, bijvoorbeeld via meer fiscale stimulering door overheden, zal die afhankelijkheid bovendien sterk blijven. We verwachten dan ook niet dat we de nieuwe Europese cijfers van de komende dagen (bv. Duitse groei over het tweede kwartaal, industriële productie in de eurozone) het etiket ‘groene scheut’ krijgen opgeplakt. Het is zelfs niet uitgesloten dat de Duitse economie in het tweede kwartaal lichtjes kromp tegenover de drie maanden voordien. Voor geheel 2019 wordt een Duitse economische groei van 0,6% verwacht door de Bundesbank.

Amerikaanse consument is sterkhouder

Voor het overige staat er een hele reeks Amerikaanse cijfers op het menu. Die zullen een breed beeld geven van het economische gezondheidsbulletin van Uncle Sam.

We rekenen er vooral op dat de detailhandelsverkopen (cijfers donderdag) de voorbije maand juli een degelijk tempo konden vasthouden. Hand in hand met het hoge consumentenvertrouwen (vrijdag). De consument, ondersteund door de bloeiende arbeidsmarkt, was de voorbije maanden de sterkhouder van de Amerikaanse economie. Wij voorzien dat de Amerikaanse consument ook de komende maanden de moed erin zal houden mits de arbeidsmarkt robuust blijft. Tot op heden twijfelen wij daar niet aan.      

De industriële productie (donderdag) heeft het moeilijker. Ook in de VS ondervindt die hinder van de wereldwijde groeivertraging. Het dalende vertrouwen vanuit de industrie is ook één van de redenen waarom de recessie-vrees beleggers af en toe in zijn greep krijgt. Deze week komen eveneens rapporten naar buiten over de ontwikkeling van de industriële activiteiten in de regio’s New York en Philadelphia over de maand augustus, een eerste indicatie hoe de industriële vlag erbij hangt voor deze maand.

Inflatie geen hinderpaal in de VS

Om de economische groei op peil te houden, rekenen beleggers op verdere renteverlagingen door de Federal Reserve. Toen bijvoorbeeld anderhalve week terug, na Trump’s dreiging met nieuwe importtarieven, de ‘groei-vrees’ weer de kop opstak, schoten de verwachtingen voor een nieuwe renteverlaging in september pijlsnel de hoogte in. Op dat moment kenden financiële markten daar even een kans van 100% aan toe.

Bij de bepaling van het rentebeleid, is de inflatie natuurlijk een belangrijke parameter. We verwachten in ieder geval niet dat er vanuit die hoek op korte termijn hindernissen zullen opduiken voor de Federal Reserve. Dat blijkt onder meer uit de afnemende prijsdruk bij de zogenaamde ‘producentenprijzen’. Zeg maar de prijzen van producten bij het verlaten van de fabriekspoort, voordat die via de detailhandel bij de consument komen.  Morgen krijgen we de Amerikaanse inflatiecijfers voor de (eind)consument over de maand juli.

Luc Aben is hoofdeconoom bij Van Lanschot