Hoofdeconoom
Luc Aben kijkt uit naar het feestje van centrale banken
Vooralsnog weinig positief macronieuws, verdere impulsen van centrale banken aanstaande?
In het kort:
- Bijeenkomst van mondiale centrale bankiers in Jackson Hole in de VS.
- PMI-cijfers (vertrouwen van inkoopmanagers) gaan de economische richting aangeven.
- Van Lanschot heeft het belang in aandelen verder afgebouwd vorige week.
Op dit moment is er van ‘groene scheuten’, die zouden duiden op het herpakken van het economische momentum, nog weinig sprake is. Vorige week vielen nieuwe Chinese cijfers over de maand juli tegen (kredietgroei, geldgroei, industriële productie en detailhandelsverkopen), Duitsland slaagde er tijdens het tweede kwartaal niet in om de economische groei positief te houden, de Europese industriële productie bleek forser te krimpen dan voorzien. De voorspellende indicatoren voor de industrie laten vooralsnog geen omslag zien.
Opnieuw wordt er dan richting centrale banken gekeken om actie te ondernemen. In de eerste plaats de Federal Reserve (Fed). Vraag is echter of die inderdaad zo fors zal ingrijpen als beleggers hopen. Markten prijzen voor dit jaar nog 50 basispunten verlaging van de beleidsrente in. Voldoet de Fed hier alsnog aan, dan is het ook nog maar afwachten of dat zoden aan de dijk zet voor financiële markten. Immers, in eerste instantie zouden beleggers ongetwijfeld tevreden zijn met het ruimere geldbeleid. Om zich vervolgens misschien de vraag te stellen of dat dan zo veel verschil gaat maken voor de reële economie?
Hoe dan ook, woensdag zal uit de Fed-notulen van de vorige beleidsvergadering blijken hoe de Amerikaanse centrale bank in de wedstrijd zit. We weten al dat de renteverlaging van eind juli geen unanieme beslissing was met twee tegenstemmers.
Daarnaast is er eind deze week de jaarlijkse bijeenkomst van centraal bankiers in Jackson Hole. Benieuwd of Fed-baas Powell de marktverwachtingen voor een verdere verlaging van de beleidsrente zal temperen, of dat hij er eerder in zal meegaan. Voor beide houdingen is iets te zeggen. Ja, ook de (Amerikaanse) economische groei staat wat onder druk. Maar tegelijk blijft de belangrijke consument een ondersteunende factor en kwamen de laatste inflatiecijfers iets hoger uit dan verwacht.
Stapje terug in beleggingsbeleid
Uiteindelijk kan en moet nu de politiek de onzekerheid bij ondernemers counteren, om op die manier het economische momentum aan te zwengelen.
In die zin juichen we toe dat de VS bijkomende tarieven op Chinese invoer uitstelde tot medio december. Anderzijds betekent dit ook dat er niet op een snelle doorbraak hoeft te worden gerekend in het conflict. En in de tussentijd is er ook nog de Brexit. Op financiële markten (met uitzondering van de valutamarkt) is die enigszins naar de achtergrond verdwenen, maar het blijft boven ons hoofd hangen. De beruchte 31 oktober komt naderbij en premier Boris Johnson wil voor die datum een beslissing forceren. Een Brexit met of zonder deal is het vertrekpunt.
Ons beleggingsbeleid was sedert het voorjaar al aan de voorzichtigere kant. Eind vorige week zetten we een bijkomend stapje terug. De besproken tegenvallende macro-data en politieke onzekerheden zijn hiervoor belangrijke redenen.
Uitkijken naar het ondernemersvertrouwen
Wat betreft de macro-agenda, wordt het deze week een rustige week. Het belangrijkste zijn de nieuwe Markit PMI’s (ondernemersvertrouwen gemeten via de inkoopmanagers).
In Europa is vooral het specifieke Duitse cijfer belangwekkend. Blijft het vertrouwen in de Duitse industrie op het belabberde niveau van vorige maand? En wat zijn de gevolgen voor de dienstensector? Dit meer op het binnenland gerichte segment van de economie hield tot nu toe goed stand. Maar blijft dat zo? Nogmaals, de ontwikkeling in vooral de consumptieve sfeer zijn relevant voor Duitsland, maar ook voor de eurozone als geheel. En zelfs in de VS. De consumptie is de kurk waarop de groei van de wereldeconomie momenteel op drijft en die mag niet kopje onder gaan.
Luc Aben - Hoofdeconoom Van Lanschot
Hoofdeconoom