De banenmotor draait op volle toeren, net als de Amerikaanse economie.

De VS creëerde in oktober 250.000 banen, veel meer dan de verwachte 200.000 banen. De opmars van de uurlonen zet zich voort. Ondertussen liggen die 3,1% hoger dan twaalf maanden terug. Wat meteen de snelste jaar op jaar stijging sinds 2009 betekent.

Gevolg van dit alles is dat de Federal Reserve geen enkele reden heeft om de oren te laten hangen naar de kritiek van Trump. En gewoon verder zal gaan met het optrekken van haar beleidsrente. Grote kans dat ze bij haar beleidsvergadering in december opnieuw tot daden overgaat. Na de bijeenkomst van komende donderdag zullen de centrale bankiers het wellicht bij woorden houden. Woorden van vertrouwen in de Amerikaanse economie die immers meer dan voldoende groeit.

Ook van het ondernemersvertrouwen in de dienstensector (ISM) verwachten we vanmiddag een vertrouwensvol signaal. Diensten vertegenwoordigen het leeuwendeel van de Amerikaanse economie.

Hogere FED-rente geen drama voor beurzen 

Zoals we al eerder meldden, hoeft een hogere beleidsrente van de centrale bank niet slecht te zijn voor aandelen. Zolang het maar om de goede reden gebeurt: een gezonde economische groei, zonder inflatie die de spuigaten uitloopt.

Vrees voor fors oplopende uurlonen, versnellende inflatie en hogere renteniveaus deden financiële markten begin oktober nog opschrikken. Obligatiebeleggers duwden het rendement op tienjarig Amerikaanse staatspapier in korte tijd de hoogte in. Aandelen begonnen aan een zwakke periode.

Ook eind vorige week leidden de goede arbeidsmarktcijfers tot hogere niveaus voor de Amerikaanse lange rente. Toch versnelt de inflatie voorlopig niet dramatisch. Zo leerden we de voorbije dagen dat een hogere productiviteit gedeeltelijk de hogere uurlonen compenseert. Kort door de bocht uitgelegd: als werknemers 3% méér loon krijgen, maar door een hogere productiviteit 1,5% méér fabriceren, dan worden ze in feite maar 1,5% duurder. En blijft de inflatiedruk dus onder controle.

De komende maanden blijven de Amerikaanse inflatie en rente factoren om in de gaten te houden.

Een democratische verkiezingszege niet slecht voor aandelen

Verder is het deze week uitkijken naar de tussentijdse congresverkiezingen in de VS. De consensus is dat de Democraten het Huis van Afgevaardigden heroveren. Terwijl de Senaat in Republikeinse handen blijft. Dat verkleint de kans op een tweede grote ronde belastingverlagingen. Iets waar Trump op had gehint.

In eerste instantie zouden we deze uitkomst als negatief voor aandelenbeurzen kunnen interpreteren. De belastingverlaging van begin dit jaar bleek namelijk een belangrijk aanjager voor aandelen.

Uit het verleden blijkt echter dat de uitslag van deze verkiezingen niet veel impact heeft op financiële markten. Ook niet als president en Congres, of Huis van Afgevaardigden en Senaat, van ‘politieke kleur’ verschillen. Een tweede ronde belastingverlagingen zou - na een eerste positieve marktreactie - uiteindelijk de vrees aanwakkeren voor hogere inflatie en forsere ingrepen door de Fed. En dat zou dan weer negatief zijn voor beurzen. Om nog maar niet te spreken over de vraag wat obligatiemarkten zouden vinden van een verder oplopend begrotingstekort. Vanuit de eerste belastingverlaging is er al een fors gat ontstaan in de Amerikaanse portemonnee.

Mochten de Democraten deze verkiezingsslag winnen, dan is het onduidelijk wat dat betekent voor de handelsspanningen. Het zou het lont enigszins uit het kruitvat kunnen halen. Aan de andere kant kan een president veel op z’n eentje op dit gebied. Maar even afwachten dus.

Nu, in de eerste plaats wellicht vooral even aanzien wat het uiteindelijke resultaat wordt. De voorbije jaren bleek de consensus er immers meerdere keren flagrant naast te zitten.

Luc Aben is hoofdeconoom bij Van Lanschot.