Financiële markten reageren steeds nerveuzer op de acties van president Trump.

Gaat het in de discussies tussen de Verenigde Staten en China over wederzijdse handel en importheffingen wel over handelstarieven? Speelt er onderliggend niet iets fundamenteler: het dwarsbomen van de ‘Made in China 2025’-strategie door de VS. Om zo de wereldwijde economische en dus politieke Amerikaanse koppositie proberen te behouden. In deze redenering is het zelfs niet uitgesloten dat president Trump helemaal geen overeenkomst over importtarieven wil. Zonder akkoord kan hij discussies op de spits drijven en verdere maatregelen tegen China verantwoorden.

De VS heeft gelijk met hun stelling dat de Chinezen het handelsspel niet steeds even eerlijk spelen. Denk aan het omgaan met intellectuele eigendomsrechten. Maar of het verstandig is van Trump om bondgenoten als Canada en de Europese Unie tegen zich in het harnas te jagen, is zeer twijfelachtig.

De economische impact van de actie en reactie op importheffingen door de VS en China is beperkt. Wereldwijd leidt het tot nog geen 0,1% minder economische groei. De schade kan al snel tot een vol procentpunt minder economische groei oplopen als de boel escaleert.

Onduidelijkheid over economische en politieke wereldorde

Belangrijker nog dan de cijfermatige impact van de handelsschermutselingen is de onduidelijkheid over de – toekomstige – economische en politieke wereldorde en over internationale samenwerking. Hoe ver drijven we af van het multilaterale systeem met internationale organisaties waar gezamenlijke afspraken worden gemaakt? Afspraken die (rechts)zekerheid bieden met spelregels waaraan iedereen zich moet houden en met procedures om geschillen op te lossen.

‘Trumps campagnebeloftes zijn steeds minder met een korreltje zout te nemen’

De VS lijkt steeds meer de bilaterale kant op te willen met één-op-één afspraken tussen landen of regio’s. Een dergelijke wirwar aan deals dreigt echter uit te monden in chaos. Bovendien kan de grootste partij vaak zijn wil opleggen.

Politieke onzekerheid houdt beleggers bezig

De eerdere aanname dat Trumps campagnebeloftes met een korrel zout genomen moeten worden, wankelt steeds meer. De president maakt zonder oog voor economische en historische relaties werk van ‘America First’. Financiële markten reageren af en toe nerveus. Eerst trokken beleggers zich nog op aan de lagere belastingen. Maar sinds het voorjaar steekt nervositeit over de handelsperikelen regelmatig de kop op.

Wij nemen deze onzekerheid over de handelspolitiek mee in ons beleggingsbeleid. Het was een belangrijke reden om vanaf januari geleidelijk het aandelengewicht in een gespreide portefeuille af te bouwen. Toch blijven we op een normale, gemiddelde manier in aandelen investeren, mede vanwege de sterke fundamenten. De economische cijfers blijven momenteel net als de bedrijfswinsten degelijk. De Amerikaanse en Europese centrale banken trekken de monetaire teugels weliswaar aan, maar dat gebeurt geleidelijk en tamelijk voorspelbaar. Echter het politieke decor waartegen de positieve cijfers worden gepresenteerd, wordt wel steeds grimmiger.
 

Cijfers van de week: Amerikaanse en Europese arbeidsmarkt, Chinees ondernemersvertrouwen          

Dat de Amerikaanse economie inderdaad op stoom blijft, zal deze week duidelijk worden uit de ISM-indices. Die meten het vertrouwen bij ondernemers. Ook de arbeidsmarktcijfers over de maand juni zullen naar verwachting een positief plaatje schetsen. De verwachte banengroei van 185.000 is voldoende goed. Financiële markten zullen daarbij vooral oog hebben voor de uurlonen. Met een verwachte toename van 2,8% tegenover twaalf maanden geleden kruipen de lonen langzaam omhoog. De licht groeiende lonen bevestigen dat de beleidsrente dit jaar met vier stapjes omhoog gaat. De economie groeit als kool en inflatie krijgt meer tractie. Overigens houden veel marktpartijen al rekening met deze rentebewegingen. 

In Europa is het uitkijken naar de detailhandelsverkopen en werkloosheid over de maand mei. Naarmate protectionisme de internationale handel dreigt te vertragen, spreekt het voor zich dat binnenlandse aanjagers van de economie aan belang winnen.

'Binnenlandse aanjagers van Europese economie winnen aan belang'

In China kwamen maandagochtend de PMI-cijfers over ondernemersvertrouwen door. De industriële activiteit daalde in juni licht. De componenten ‘nieuwe orders’ en ‘exportorders’ lieten een verzwakking zien waarbij het laatste getal zelfs kromp. Dat is sinds eind 2016 niet meer gemeld. De komende tijd is het vooral uitkijken naar China’s reactie op de Amerikaanse handelsretoriek. De Chinezen vieren momenteel alweer de monetaire teugels en de centrale bank laat ook verzwakking van de yuan toe. In juni daalde de munt met 3,3% ten opzichte van de dollar.

Zolang de handelsdiscussie niet escaleert, verwachten wij niet dat China stevig naar het valutawapen zal grijpen. Dit om geen financiële turbulentie te veroorzaken zoals in 2015 en 2016 , toen kapitaal het land uitstroomde, bovenop de handelsspanningen die er al zijn.