Trump is een ‘linkse’ president, althans, op basis van het oplopende begrotingstekort. Het nieuwe  belastingplan betekent lagere overheidsinkomsten, terwijl het recente begrotingsakkoord de uitgaven verder opjaagt. Zelfs zonder bijkomende infrastructuurinvesteringen kruipt het begrotingstekort de komende jaren richting 5% van het BBP. Ongezien hoog in vredestijd en dat bij  een economie die op volle toeren draait. Daar komt bij dat het grote voorziene begrotingstekort gebaseerd is op een gemiddelde economische groei van 3% voor de komende tien jaar. Een cijfer dat zelfs het voorbije decennium, in volle herstelperiode na een dramatische crisis, niet werd gehaald. Dus ja, er wordt scherp aan de schuldenwind gevaren door de overheid. Door middel van meer groei en daaruit voortvloeiende hogere belastinginkomsten moet op termijn de begroting weer meer in evenwicht komen.    

Nu, voor de korte termijn is al dat stimuleringsgeweld allemaal leuk en aardig. Getuige ook de aandelenbeurzen van de voorbije dagen. Economisch optimisme door belastingverlagingen en degelijke bedrijfswinsten zorgen voor koersherstel na de appelflauwte van twee weken terug. Voor de langere termijn kan de VS weleens een twijfelachtig economisch spel spelen.

Amerikaanse economie richting oververhitting?

Uiteindelijk dreigt de Amerikaanse economie op een oververhitting af te stevenen. Met méér inflatie en fors hogere rente. Oplopende tekorten (begrotings- en handelstekort) en meer schulden kunnen de dollar verder onder druk zetten. Waarmee we meteen ook een dreigende economische tegenwind voor de eurozone te pakken hebben: een duurdere euro.

In de VS laat een zwakkere munt zich voelen via hogere importprijzen. Natuurlijk is een goedkope munt voor de VS minder dramatisch dan voor andere landen. Veel internationale handel gebeurt nu eenmaal in dollars. Zodat ‘een dollar gewoon een dollar is’ voor Amerikaanse invoerders. Maar toch. Per saldo blijft de impact op importprijzen opwaarts.

Daarbovenop komt natuurlijk het traditionele ‘crowding out’-effect. Dit betekent dat elke dollar die de overheid uit de financiële markten trekt om haar financiële plaatje rond te krijgen, niet naar de productieve private sector kan gaan. De vraag naar kapitaal neemt toe en dat jaagt doorgaans de prijs - lees rente - op.    

Investeringen moeten aantrekken en Fed mag geen fouten maken

Twee factoren zijn belangrijk om de Amerikaanse economie met haar tekorten en schulden op koers te houden.

Ten eerste een toename van de investeringen. Die moeten ervoor zorgen dat het groeipotentieel van de Amerikaanse economie op de langere termijn een niveau hoger gaat. Als de schulden dan toch toenemen, dan is het tenminste tegenover een grotere economie.

Na het belastingplan kwamen vanuit de ondernemerswereld optimistische geluiden. Afwachten of die inderdaad tot concrete plannen leiden. In het verleden gingen lagere belastingen vaak naar het verhogen van dividenden of terugkoop van aandelen. 

In die zin is het belangrijk dat het ondernemersvertrouwen hoog blijft. Optimistische ondernemers zijn sneller geneigd om de investeringsbudgetten op te trekken. De komende dagen krijgen we de nieuwe Markit PMI-cijfers (ondernemersvertrouwen) vanuit de VS. Net als uit de eurozone. In Duitsland staat de belangrijke IFO-indicator op de agenda.

Ten tweede is er natuurlijk het beleid van de Federal Reserve. Jerome Powell, de nieuwe Fed-baas, staat voor een duivels dilemma. Een stimulerend begrotingsbeleid te midden een gezonde economie, schreeuwt om een hogere beleidsrente. Maar een te snelle verhoging kan de economische zuurstof afknijpen. Anderzijds zou een te lakse houding, bijvoorbeeld om financiële markten niet voor het hoofd te stoten, een bijkomende impuls aan de oplopende inflatie geven.

Overmorgen mogen we de notulen van de laatste Fed-bijeenkomst lezen. Waarin wellicht een sterke hint voor een renteverhoging in maart zal staan. Maar interessanter om te kijken of er aanwijzingen in staan voor de rest van het jaar.

Nog steeds aandelen. Voorlopig.

Nadat we eind januari in ons beleggingsbeleid wat winst hadden genomen op aandelen, stapten we na de correctie gedeeltelijk terug in. Voor de korte termijn blijven markten immers optimistisch gestemd. Morgen zal de ZEW-index (vertrouwen bij Duitse professionele beleggers) dat illustreren.

Bovendien is de Amerikaanse inflatiedruk vooralsnog niet abnormaal gezien de sterkte van de economie. En de Fed staat klaar om via het optrekken van de beleidsrente enig tegengewicht te bieden aan het sterk groei-gerichte begrotingsbeleid.
Maar naarmate de tijd en het Amerikaanse experiment vorderen, zou het best kunnen dat we een draai moeten maken in het investeringsbeleid. Waarbij beleggingen die floreren bij hogere inflatie meer in het vizier komen.