In de Fed-notulen staat dat de onderliggende economische groei in de VS meer vaart ontwikkelt en dat betekent meerdere renteverhogingen in de loop van 2018. Is dit echt nieuw voor de financiële markten? Nou nee. Verder kwam het voorlopige inkoopmanagersindexcijfer van de eurozone naar buiten over de maand februari.  

Fed geeft sterk rentesignaal af

De Fed-notulen van de beleidsvergadering van eind januari schetsen een duidelijk denkrichting van de monetaire beleidsmakers. De economische groei komt hoger uit dan verwacht door de fiscale stimulering, die toch een grotere impact heeft dan verwacht, en de verder aantrekkende arbeidsmarkt. De inflatie in de VS zal zich geleidelijk aan boven de 2% gaan bewegen. En dat rechtvaardigt een aantal beleidsrenteverhogingen gaandeweg 2018, aldus de Fed. De eerste renteverhoging is waarschijnlijk al in maart een feit. Dan rest de vraag, zijn de drie door de markt verwachte verhogingen voldoende? Vooralsnog zeggen we ja, mits de inflatie niet al te hard boven de 2% oploopt. Een echte inflatie-uitbraak komt niet in het huidige economische script voor. Samengevat: de Fed is meer opgeschoven naar verdere verkrapping van het monetaire beleid , maar daarmee wordt al rekening gehouden in de financiële markten.

Toch reageerden de financiële markten stevig. De tienjaarsrente in de VS sprong naar 2,95% door het uitzicht op meerdere verhogingen. De aandelenmarkten in de VS gingen eveneens op hun retour. Dat een oplopende rentestand geen goed doet aan de aandelencasus is algemeen bekend. Maar waar ligt nu het pijnpunt? We zien steeds meer studies en meningen dat bij een tienjaarsrente van tegen of boven de 4% negatieve impact ontstaat voor aandelen. Met een rustig oplopende tienjaarsrente kan de schade zeer beperkt blijven voor aandelen, zeker als daar een stevige economische groei tegenover staat.

Inkoopmanagersindices eurozone nemen wat gas terug

Het voorlopige samengestelde inkoopmanagersindexcijfer voor de eurozone zakte in februari iets meer terug dan verwacht, van 58,8 punten naar 57,5. In zowel de industrie als in de dienstensector werd een tandje lager geschakeld. De 'gevreesde' duurdere euro lijkt zijn tol te eisen. Dat zien we terug in component ‘exportorders’, die daalde tot het laagste niveau van het afgelopen jaar. Breder gezien was er ook een verzwakking in de nieuwe orderinstroom in de eurozone. Het lijkt erop dat de groei in de eurozone wat afvlakt de komende maanden, maar zich weliswaar nog steeds op een hoog niveau bevindt. Dus geen reden tot zorg. Op het prijzenvlak blijft licht opwaartse druk aanwezig. De outputprijzen daalden overigens licht, maar zitten op een indexstand die normaliter een kerninflatie indiceert van tegen de 1,5%. Deze kerninflatie ligt nu rond de 1,0%. Ook in de eurozone gaan we licht oplopende prijzen zien.

Samengevat: de ECB zal het terugvalletje van het inkoopmanagersindexcijfer voor lief aannemen. Wel blijft de ECB op zijn hoede voor de duurdere euro en de negatieve groei-effecten daarvan. Wij voorzien dat de ECB de beleidsrente langere tijd laag zal houden (eind 2019) en dit mogelijk de komende tijd nog eens richting de financiële markten zal ventileren.