Het afgelopen kwartaal groeide de Japanse economie met 1,4% op jaarbasis. Dat is netjes zeker in het licht van een snel krimpende en vergrijzende bevolking. In de VS loopt de inflatie langzaam op, ditmaal kwam dat signaal vanuit de producentenhoek. Het groeitempo van de Duitse economie trok zelfs aan in het derde kwartaal.  

Export stuwt Japanse economie

Voor het zevende kwartaal op rij was er groei in Japan en dat betekent de langste opleving sinds 2001. De groei ten opzichte van het voorgaande kwartaal bedroeg 0,3%. De spelbepalende factor hierbij is de buitenlandse handel, die nam 0,5 procentpunt groei voor zijn rekening. En dan komen ook direct bij de minpunten. De consumptie, die nam juist forser af dan verwacht. Economen wezen daarbij direct naar het relatief slechte weer. Daarnaast waren de investeringen ook niet indrukwekkend. Ja, de Japanse economie draait beter maar wordt vooral gevoed door het buitenland. De oude kwalen, zwakke consumptie en investeringen, zijn er nog steeds. Voor de centrale bank reden genoeg om ook in 2018 een extreem monetair beleid te voeren. Dit gecombineerd met een matige voortgaande groei zorgt voor een aantrekkelijke beleggingsomgeving.

Overigens met een groei van 1,4% op jaarbasis acteert de Japanse economie boven haar langjarig potentieel. Dat wordt ingeschat op 0,5% tot 1,0% op jaarbasis. Waarom zo laag? De bevolking krimpt en vergrijst snel, die twee factoren remmen het groeipotentieel. Ook aan deze trend moeten wij op termijn gaan wennen in Europa. Wat dat betreft levert Japan interessante informatie op.

Producentenprijzen VS lopen op

De Amerikaanse producentenprijzen stegen veel meer dan verwacht in oktober. Die namen op jaarbasis zelfs met 2,8% toe. Verwacht was slechts een 2,4% toename. Ook de onderliggende aanjagers zijn opvallend te noemen. Het zijn vooral de kosten van diensten die oplopen en dat zijn veelal meer structurelere prijstrends dan bijvoorbeeld bij de volatiele grondstoffen. Langzamerhand sluipt er meer inflatie in de Amerikaanse economie. Wij denken dat de Fed de beleidsrente in december zal verhogen met 0,25% en meerdere stapjes (drie) wenst te zetten in 2018. Anderzijds laat de tienjaarsrente in de VS weinig beweging zien, die beweegt zich rond de 2,35%. Een teken dat obligatiebeleggers zich niet echt druk maken over een mogelijke inflatie-toename.

Duitse economische groei imponeert

De 0,8% groei van het bruto nationaal product over het derde kwartaal bevestigt de kracht van de Duitse economie. Momenteel ligt het groeitempo zelfs rond de 2,8% voor 2017. Daarbij zijn de exporten en investeringen de trekpaarden. De consument is iets terughoudender. Ook de vooruitzichten voor 2018 moeten we hoger inschatten. De voorziene 2,0% is aan de karige kant. En ja en dan de Duitse consumentenprijsinflatie, die daalde in oktober tot 1,5%. Hoewel er sprake was een eenmalig negatief effect (sterke daling van de vakantieprijzen) zien we toch dat de onderliggende inflatie zwak blijft. En die trend zien we in meerdere landen van de eurozone terug. Voor de ECB geen reden om direct de monetaire teugels meer aan te halen.