Who is right?  Who is wrong? Die vraag dringt zich steeds meer op in de financiële markten. De Amerikaanse aandelenmarkten zetten hun opmars onverdroten voort. Met dank aan de beter dan verwachte kwartaalcijfers en dito vooruitzichten. Daarbij wordt nog altijd uitgegaan van een voortgaande economische groei die de komende jaren tussen de 2,0% tot 2,5% ligt.

De obligatiemarkt heeft daar volgens ons zo zijn bedenkingen bij. Ondanks al het economisch optimisme dobbert de Amerikaanse tienjaarrente sinds april rond de 2,25% en ligt de Amerikaanse dollar er zwakjes bij. Het vertelt ons dat obligatiebeleggers helemaal niet zo enthousiast zijn over hetgeen ze economisch voorgeschoteld krijgen. Rest nog steeds de vraag wie er gelijk heeft? De tijd zal het leren.

Amerikaanse arbeidsmarkt in topconditie

Dit is nou precies zo’n lastige economische factor! De banencreatie over juli swingde de pan uit met 209.000 banen. Veel beter dan verwacht. Het drukt zelfs de werkloosheid terug tot 4,3%, het laagste niveau van de afgelopen 16 jaar. Normaliter een stevig signaal richting de Fed om de beleidsrente te verhogen. En dus voer om de tienjaarrente eens flink de gordijnen in te jagen, maar nee hoor. Dit Amerikaanse rentetarief maakte een mierensprongetje, van 2,24% tot 2,26%.

Op het Europese rentegebied is het hetzelfde laken en pak. Ja, er is economisch hoogtij.  De Europese vertrouwensindex –de ESI-index- steeg in de julimaand onverwachts door tot 111,2 indexpunten en daarmee ligt de economische groei binnen de eurozone nu zelfs op een tempo van 3,0% op jaarbasis. Ook trekken de euroburgers grif de knip voor aankopen, maar wat doet de tienjaarrente in Duitsland hierop? Rustig terugzakken van 0,56% tot 0,46%. Ook hier, ondanks de prima economische cijfers en de verkrappende taal van de ECB, weinig aanstalten voor een hogere rente.

De bovengenoemde reacties op economische ontwikkelingen maken ons behoedzamer voor aandelenmarkten. Temeer omdat obligatiebeleggers het vaker bij het rechte eind hebben gehad dan de meer optimistische aandelenbeleggers. Daarnaast drogen de tot op heden positieve bedrijfscijfers in de VS op. Ook komt eind augustus snel nabij. Dan zullen de kopstukken van de centrale banken hun visies op het monetaire beleid etaleren in Jackson Hole. Tot die tijd is het wellicht een mooie tijd om met vakantie te gaan. Mits de wereldpolitiek niet oververhit raakt, gaan wij er voor de komende tijd vanuit dat aandelenmarkten zijwaarts bewegen.

Deze week is het relatief rustig aan het macrofront, zeker vanuit Europa zijn er weinig spraakmakende items. In de VS zijn er een wel een paar interessante items te bewonderen.

Dollar-effect al voelbaar?

Wij hebben de afgelopen maand al in tal van publicaties gewezen op de verzwakking van de Amerikaanse munt ten opzichte van die van de belangrijkste handelspartners. Die terugval is zelfs sinds begin april versneld, met als gevolg dat de mogelijke effecten nu gaan doordruppelen op de handelsbalansen van juni en juli van de grote exporterende landen. In dit kader kijken we uit naar de Duitse en Chinese handelscijfers deze week. En al te bruuske afkoeling van de Duitse exporten kan de kwetsbaarheid van de eurozone economie aantonen.

Houden Amerikaanse MKB’ers het vertrouwen?

Het NFIB-indexcijfer uit de VS komende dinsdag geeft aan hoeveel vertrouwen het MKB houdt in de eigen economie. Sinds de verkiezing van president Trump brokkelt dit vertrouwen geleidelijk aan af. In het afgelopen juni-rapport liepen de werkgelegenheids- en de investeringencomponenten een deukje op. Ook beoordeelden de ondernemers de economische toekomst minder. Dit cijfer krijgt recent meer aandacht van economen vanwege het gevoerde overheidsbeleid. Een beleid dat gebaseerd is op beloften, die vooralsnog niet waargemaakt worden.

Eindelijk stijging van de arbeidsproductiviteit & loonkosten? 

Beide economische grootheden zijn bron van zorg. Amerikaanse werkgevers kozen eerder voor meer handjes dan voor kapitaalsintensieve investeringen om extra productie te realiseren. Dat remde de productiviteit. In het afgelopen kwartaal zien we juist de investeringen stevig groeien. Qua loonkosten blijft het sappelen. Tot op heden weinig indicaties gekregen dat lonen versneld groeien. Wij verwachten deze week een soortgelijke bevestiging te krijgen.